Laktoferyna – pozytywny wpływ na ciążę
Laktoferyna jest białkiem, a konkretnie glikoproteiną z rodziny transferryn. Naturalnie występujące w mleku, wielu innych płynach wydzielniczych oraz białych krwinkach. Ponadto syntetyzowana jest przez gruczoły zewnątrz wydzielnicze i neutrofile w miejscach infekcji i ostrego stanu zapalnego. Stężenie laktoferyny w mleku kobiecym jest szczególnie wysokie, a jej zawartość jest związana z etapem laktacji. Najwyższe stężenia występują w siarze, a następnie znacznie spadają w dojrzałym mleku. Mleko krowie charakteryzuje się stosunkowo niskim stężeniem tego białka. Laktoferyna to cząsteczka charakteryzująca się wielokierunkowym mechanizmem działania.
Mimo, że laktoferyna nie jest wymieniona w międzynarodowych, czy krajowych zaleceniach dotyczących suplementacji kobiet w czasie ciąży, to najnowsze badania wskazują na jej korzystny wpływ na zdrowie matki i płodu. Korzystne właściwości laktoferyny stosowanej w czasie ciąży obejmują zmniejszenie ryzyka przedwczesnego porodu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, hamowanie stresu oksydacyjnego, wyrównanie mikroflory jelitowej i dróg rodnych, ochronę bariery jelitowej, jak również wspomaganie gojenia się ran, działanie hipotensyjne, przeciwbólowe i antystresowe.
Poznaj nukleotydy dietetyczne polskiej marki NucleoCare – opracowane naukowo kompozycje najwyższej jakości składników wspierające organizm w szybszej odbudowie komórek odpornościowych i błony śluzowej jelit. Wypróbuj nowoczesną suplementację NucleoCare!
Laktoferyna, a niedokrwistość z niedoboru żelaza
Ciąża jest stanem fizjologicznym, który wymaga wyższego poziomu składników odżywczych, w tym witamin i minerałów, dla wzrostu i utrzymania płodu. Niedobór żelaza jest jednym z najczęstszych niedoborów żywieniowych w ciąży i ma duże znaczenie kliniczne prowadzące do rozwoju niedokrwistości z niedoboru żelaza oraz jej konsekwencji dla matki i dziecka, tj. zwiększone ryzyko zgonu okołoporodowego, podatność na infekcje, wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu, wcześniactwo, czy niska masa urodzeniowa. Większość kobiet nie modyfikuje wystarczająco swoich nawyków żywieniowych, aby pokryć zapotrzebowania na żelazo w czasie ciąży. Dodatkowo brak apetytu, nudności, wymioty oraz ewentualne występowanie zaburzeń wchłaniania żelaza również sprzyjają niedoborom tego pierwiastka. Ponadto poziom ferrytyny, czyli białka magazynującego żelazo w wątrobie, w surowicy matki zwykle znacznie spada między 12., a 25. tygodniem ciąży. Dlatego zaleca się suplementację żelaza kobietom w ciąży. Niestety żelazo pochodzące z większości dostępnych na rynku preparatów, czyli siarczan żelaza, charakteryzuje się często niską biodostępnością żelaza i może wywoływać niepożądane skutki uboczne w przewodzie pokarmowym, w tym dyskomfort żołądkowo-jelitowy, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia.
Wykazano, że doustne podawanie laktoferyny u kobiet w ciąży zwiększa liczbę czerwonych krwinek i stężenie ferrytyny w surowicy w większym stopniu, niż doustnie podawany siarczan żelaza. Laktoferyna, jako jedna z transferyn wiążących żelazo, może odwracalnie wiązać z dużym powinowactwem dwa jony żelaza (najlepiej Fe 3+ ). Laktoferyna wykazuje taką właściwość nawet przy niskim pH, które jest powszechne w tkankach zakażonych i objętych stanem zapalnym.
Wysokie poziomy IL-6 zmniejszają ekspresję białka transbłonowego ferroportyny w makrofagach, które jest niezbędne dla prawidłowej homeostazy żelaza. Udokumentowano, że laktoferyna istotnie obniża stężenie IL-6 w surowicy kobiet ciężarnych z niedoborem żelaza. Co ciekawe, powszechnie stosowany w preparatach siarczan żelaza wykazuje działanie odwrotne. Z tego względu przypisuje się znaczącą rolę laktoferyny w regulacji gospodarki żelazem, modulacji stanu zapalnego oraz leczeniu anemii u kobiet w ciąży.
Działanie przeciwzapalne
Laktoferyna posiada silną zdolność do modulowania odpowiedzi zapalnej. Pełni rolę bardzo skutecznego „strażnika”, chroniącego organizm przed infekcjami wirusowymi, bakteryjnymi, grzybiczymi i pasożytniczymi. Oprócz bezpośredniego niszczenia patogenów, reguluje aktywność komórek odporności wrodzonej i nabytej, takich jak monocyty, makrofagi, komórki dendrytyczne, neutrofile, eozynofile, komórki tuczne, komórki NK, limfocyty B i T. Ponadto laktoferyna reguluje odpowiedzi immunologiczne komórek T pomocniczych, czyli Th1 i Th2. Wyrównanie zaburzonej równowagi Th1/Th2 jest niezbędne w leczeniu chorób autoimmunologicznych i alergicznych.
Dzięki swojej zdolności wiązania żelaza, laktoferyna zabezpiecza przed nadmiernym gromadzeniem wolnego żelaza w ludzkich wydzielinach. Kontroluje w ten sposób fizjologiczną równowagę produkcji reaktywnych form tlenu (ROS) i szybkość ich eliminacji, co stanowi naturalną ochronę przed bezpośrednim uszkodzeniem komórek przez stres oksydacyjny.
Badania wykazały, że suplementacja laktoferyną podczas ciąży ma pozytywny wpływ na regulację poziomu niektórych cytokin układu odpornościowego i parametrów, które mogą poprawiać stan odporności, szczególnie we wczesnej ciąży.
